Geri geldim. Krallık tekrar kenar köşe yazılarıyla karşınızda. Interrail gözlemleri yeri geldikçe gelecek.
Eve dönmenin en güzel yanı internet ve telefon. TRT'nın sıfat tamlamaları gibi "uzaktaki yakınlarım" ile tekrar yakınım. İletişebiliyorum. İletişim güzel. Mutluluk veriyor insana.
Biraz buruk bir yanı da var eve dönmenin. Şimdi okuycağınız paragrafı okurken üzgün ya da melankolik olduğumu düşünmeyin. Gayet soğukkanlı bir gözlem yapıyorum. Buruk demiştim... Ev mi gerçekten burası? Kimin umrundaydı ki 2 buçuk hafta Jönköping'ten uzak olmam. Kaç tane Erasmus arkadaşım yokluğumu hissetti? Bakalım sıcak bir hoşgeldin duyabilecek miyim? Yüzeysel arkadaşlıklar, yüzeysel sohbetler, yüzeysel bağlar... Ya sistemde sorun var ya da benim çok özlediğim o iletişim hususunda bir sorun var. İkincisini kabul edip bu kentte kalan son haftalarımı değiştirmeye çalışacağım. Umarım bu kentten sadece parti fotoları olan çocuk olarak dönmem.
Özlendiğini bilmek çok güzel bir şey. Sevildiğini bilmek... Bunu dile getirmek daha da güzel.
Buradaki evimden daha bir ev olan yerde beni özleyen tüm insanlara gülücükler. Sizi seviyorum. Sizi özlüyorum.
No comments:
Post a Comment
Bence