“La Rivista di Venezia” adlı kültür-sanat dergisinden tüm bu bilgiler. Venedikliler Denis’e çöpçü demiyorlar aslında. Bu bizim tanımımız. Dergideki adları “ekoloji işçisi”… Sizce de güzel bir tanımlama değil mi?
Saat 8’den sonra da çalışmaya devam ediyor Denis. Ara sokakları arşınlayarak evlerin çöplerini topluyor. Denis’in kabataslak hesabına göre haftada 200 tona yakın kağıt-karton harcıyormuş Venedikliler. Buna şaşırmıyor değil her seferinde. Normalde Venedikliler çöplerini apartmanların kapı önlerine çıkarıyorlar. Fakat, çoğu apartmanda asansör yok. Yapılar eski. Yapılar gibi insanlar da eski. Yaşlı bir bayan bir iyilik istediğinde, diyor Denis, hayır demek zor.
Özel günlerde 300 ekoloji işçisinin, iş yükü de artıyormuş. Yılbaşlarında gece 2’de çalışmaya başlıyorlarmış. Denis’in dediğine bakılırsa eşiyle iki kadeh bile tokuşturamıyormuş. Bir de efsanevi bir olay var. 1989 Pink Floyd konseri… Konser sonrası meydandan tonlarca çöp toplamak zorunda kalmışlar. Eğer Pink Floyd bir daha Venedik’te konser verseydi, diyor Denis, konseri izledikten sonra bir hafta Pellestrina’dan çıkmazdım.
Her ekolojik işçinin kendine ait bir temizlik bölgesi var. Denis’inki çok özel… St.Marco meydanı eşiyle düğün fotoğraflarının çekildiği mekanmış. Belki de Denis’e işini en çok sevdiren kısım bu.
Venedik’te evlenen çiftler ve turistler! Çektiğiniz o unutulmaz güzellikte fotoğrafların filminde göremeyeceğiniz bir şey var. Denis, her gün makyaj yapıyor Venedik’e… Fotoğraflarınız güzel çıksın diye…
Teşekkürler Denis. 1 Mayıs’ın kutlu olsun.
No comments:
Post a Comment
Bence